نایب رییس انجمن غار و غارشناسی ایرانیان گفت: غارهای یخی در کشور فصلی و غیر پایدار هستند. از این رو امکان ریزش این غارها هر لحظه وجود دارد بنابراین برای گردشگری خطرناک هستند و حتما باید با یک فرد متخصص از این غارها بازدید کرد.
به گزارش عصر تشکل،سمانه عبداللهی در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه تعداد غارهای یخی در کشور مشخص نیست، اظهار کرد: بیشتر غارهای یخی فصلی هستند و تقریبا تنها دو غار ثابت یخی در کشور وجود دارد ولی اصلا نمی‌توان پیش‌بینی کرد که این دو غار نیز غار یخی ثابتی بمانند.
وی ادامه داد: غارهای یخی از بهمن داخل دره‌ها و جریان آب آنها ایجاد می‌شود.هنگامی که بهمن ریزش و به سمت دره‌ها حرکت می‌کند، آب از سمت رودخانه‌ها جاری می‌شود و رودخانه‌ها از وسط این بهمن دالانی را ایجاد می‌کنند که تبدیل به غار یخی می‌شود. گاهی اوقات ارتفاع و سنگینی برف‌های فشرده در غارها به قدری است که سبب ریزش غارها می‌شود.
نایب رییس انجمن غار و غارشناسی ایرانیان با اشاره به اینکه غارهایی وجود دارند که غار نوشته‌های آنها یخی است، تصریح کرد: در این غارها، غار نوشته‌ها به جای آنکه از رسوب‌های آهکی باشند از یخ هستند. برای مثال غار یخ‌مراد در کشور این‌گونه است.
عبداللهی با تاکید بر اینکه غارهای یخی، غارهای پایداری نیستند و ممکن است ریزش کنند، گفت: گردشگران این نوع غارها حتما باید با یک فرد آشنا به محیط این غارها از آن بازدید کنند، همچنین این غارها برای گردشگری خطرناک هستند به ویژه زمانی که گردشگران در داخل این غارها سر و صدا ایجاد و یا در آنها آتش روشن می‌کنند.
وی افزود: گردشگران به هیچ‌عنوان نباید خودسرانه وارد این غارها شوند چرا که همزمان با فصل آب شدن برف‌ها امکان ریزش آنها بیشتر است و می‌تواند خطرناک باشد.
عبداللهی با اشاره به اینکه گردشگری یکی از ده‌ها سودهایی است که غارها می‌توانند برای انسان داشته باشند، تصریح کرد: متاسفانه در ایران نگاه به غارها یک نگاه اقتصادی است و ما فکر می‌کنیم که هر غاری که پیدا شد باید برای حضور گردشگر آماده شود. در حال حاضر گردشگری غیر اصولی در غارها سبب شده است که وضعیت غارهای کشور مناسب نباشد.
نایب رییس انجمن غار و غارشناسی ایرانیان در پایان اظهار کرد: بیش از یک پنجم غارهای موجود در کشور ما غارهای آبی هستند و داخل آنها حوضچه‌های آب وجود دارد بنابراین این احتمال وجود دارد که داخل غارها شبکه یا سفره‌های آب زیرزمینی داشته باشیم. زمانی که غارها را نادانسته و بدون برخورداری از اطلاعات لازم آماده گردشگری می‌کنیم، غارهای آبی آلوده می‌شوند. با توجه به اینکه آلودگی آب حساس‌ترین بخش محیط زیست محسوب می‌شود، آلودگی آب‌های این اکوسیستم می‌تواند با هر دخالت بی‌جایی اثرات مخربی بر محیط زیست داشته باشد.